10.07.2023
70
Көктем күліп көзіңнің қиығында...
Көктем күліп көзіңнің қиығында,
Қолаң шашың қол бұлғап иығыңда,
Бұлттан шыққан аппақ ай секілденіп,
Жолықтың-ау қырықтың қиырында...
Ақ қайыңдай ну орман ішіндегі,
Ақ періште секілді түсімдегі,
Кездестің де әкеттің аспандатып,
Қиял шіркін жерге бір түсірмеді.
Кәусар бұлақ – тап-таза күлкің қандай,
Ыдырады көңілде бұлтым қалмай.
Құлпырғандай дүние лебізіңнен,
Қарсы алдымда күн күліп, нұр тұрғандай.
Өзің болып көріндің көңіл кілтім,
Басқа күндер – тірлік қой...
Өмір – бұл күн!
Жүр екен-ау,
Жүр екен өлмей тірі
Уақыт-сұм жоғалтқан менің күлкім!
Жан-күйімді дәл қазір кім ұғынған,
Көз ала алмай қалдым-ау қылығыңнан.
Тағы да бұл түсім бе,
Өңім бе әлде,
Сипайыншы, қалқам-ай, бұрымыңнан!