09.07.2023
96
Сенің күлкің әрі – нұр, әрі – бұлақ...
Сенің күлкің әрі – нұр, әрі – бұлақ,
Есімді кіл алады бәріне ұнап.
Күлші!
Күлші!
Қайғыдан көзің жасы
Жанарыңнан барады тағы құлап.
Күлші!
Күлші!
Тежемей, анығырақ,
Бұл дүние болады жарығырақ.
Күлші!
Күлші!
Қарамай мұң-қайғыға,
Өксітті ғой өмірді бәрі жылап.
Сенің күлкің мөп-мөлдір, тұнық әрі,
Жылынады тыңдаған, құнығады.
Сенің күлкің – еркіндік, ерке құлын,
Жүген, ноқта,
Түспеген құрық әлі!
Тыңдап,
Жырлап күлкіңді жүрмін күнде,
Бір күлгенің татиды мың-мың гүлге!
Өтірік, өсек қаптаған бұл әлемде
Не жетеді шын жылап, шын күлгенге!
Домбыраның ішегі – сенің күлкің,
Күйім!
Әнім!
Сиқырлы көңіл кілтім!
Сенің күлкің алатын ажыратып
Жағама кеп жармасса өлім бір күн!