07.06.2023
  138


Автор: Артюр Рембо

СОҒЫС

 


 


Балалық шақта менің жанар сәулемді көктің назары ұлғайтып, барлық кісілік мінездер өз іреңктерін сыйлады менің жүзіме. Ерен құбылыстар қозғалды менің санамда. – Енді математикалық шексіздік пен қас-қағым сәттердің күйреуі қуады мені мынау әлемнен, бұл әлемде азаматтық табыстарға қуандым, тәтті балалық шақ пенен ұлы құштарлықтарға тап болдым. – Әлде құқым, қажеттілік пе жоқ, әлде, бәлкім, күтпеген қисын әсері, – ойлаймын соғыс туралы.


Бұл өте оңай нәрсе, әуендік тіркестер сияқты.





Пікір жазу