Ақын өлеңдері жинағы ✍️

Жағада тал, құрақтың шөлі қанып,

Көлбейді үнсіз-түнсіз Тобыл ағып.

Күн шығып,

Өзеннің кең айдынына

Бұрын кеп қаз-үйректен қонды жарық.

Толқынды өзен беті ақжалданып,

Көбейді үпір-шүпір маржан балық.

Өзіне сұлулықты сіңіріп ап,

Боп кетті Тобыл үсті таңнан жарық.

Ақ сәуле ойнап қайың желегінде,

Тұрды сәт бар табиғат кемелінде.

...Ақ маржан барады әне, шүп-шүп етіп,

Өзеннен су алған қыз шелегінде.

Күн күліп, көк төсіне жаңа бойлап,

Шағала шаңқ-шаңқ етіп салады ойнақ.

Қарашы, қыздың енді

Алтын сәуле

Жарқылдап жанарында барады ойнап!