Сыр ашпадым мұңсызға
Мен ешқашан сыр ашпап ем мұңсызға,
Ұмтылмап ем қол жетпейтін жұлдызға...
Ғашық болып, өз-өзімнен өртеніп,
Көз салмадым сенен басқа бір қызға.
Сол бір кезде соқты неге салқын леп?
Қолды бұлғап жағалауда қалдым тек...
Маған кінә таға алмайсың, жан еркем,
Бірге оқыған басқа қызға бардың деп!
Бұл өмірде кездерің аз ант берген,
Өз бағыңды іздедің бе жат жерден?
Ай, қыздар-ай, сол мінезді ұқпадым
Жас жігітті сүйе тұрып, жалт берген!
Бұза жарып кіргенім жоқ есіктен,
Дұшпан іздеп, жан емеспін өшіккен,
Қалқам, сенің сезіміңе не дейін
Маған жетпей, 25 жыл кешіккен.
Айлар түгіл, жылдар жатыр алмасып,
Пәк сезімді қалған шығар қар басып...
Біз бәрібір өмір сүре алмаймыз
Өткен күннің шылбырына жармасып!
Мүмкін емес қайта өмір бастауың,
Керегі жоқ адалдықты ластауың.
Ой, жаным-ай,..
керек шығар сен мені
Жүрегіңмен қоса жұлып тастауың!
АСТАНА