НАУҚАНМЕН ӨТПЕСЕ ДЕЙМІН
Міне, «Балалар жылы» деп аталған бір жылдың екі айы сырғып өте шықты. Кездесулер, іс-шаралар, балалармен кездесу секілді шаралардан босамай жүрміз. Әрине, жақсы. Балалармен тығыз қарым-қатынас, пікір алмасу, олардың арманын тыңдау бізге шабыт сыйласа, балаларға авторларды тануға, шығармашыл кішкентайлардың қиялына қанат бітіретіні, кітап оқуға қызығатыны жағынан пайдалы. Әрине, мұндай іс-шаралар атаулы жылды күтпей-ақ күн тәртібінен түспеуі тиіс жұмыс тізбегі ғой. Балаларға арналған байқаулар, басқа да түрлі-түсті науқандық шаралар өте береді. Меніңше, бір жылды балалар жылына арнаған соң балалардың өзекті мәселесі шешімін табуы тиіс деп ойлаймын. Әлгінде айтып өткенімдей, балалар шығармашылығын да, балалар тақырыбында жазылған шығармаларды сараптайтын, насихаттайтын бір орталық ашылса игі іс болар еді. Қазір әндеріміз әр жерде, тойларда айтылып жүр. Алайда авторлық құқықты қорғайтын қоғам жоқ. Бәрі үнсіз. Кейде маған ақын-жазушылар бір жағалауда өз-өздері қалып қойғандай сезіледі. Тағы бір арманым – балалар театры ашылса екен деймін. Бала – тап-таза әлем. Оған бар жақсыны беру керек.