15.05.2023
  112


Автор: Иоганн Вольфганг фон Гёте

Қарашадағы өлең

Садағыңның оғын, – ақ шаштыға қаратпағын,
Күннің бағытын жылжытып,
Көлеңкелеп жауып көк аспанның жарығын,
Бірінші қарды бізге сыйлаған.
Сиқырлы садақ оғымен
Нәзік жүректерді жаралаған,
Әншіге бала мәз болып,
Мақтанышпен еске алар!
Қараңғы түнді,
Қыстың аяздарын да
Жылытып ол,
Сүйкімді ару қыздар мен
Нағыз достарды бізге сыйлаған.
Мәңгілік күліп қарап біздерге,
Жарық беріп, жанып тұратын,
Бірде туып, бірде бататын,
Жұлдыздарға оны теңейік.

1783





Пікір жазу