11.05.2023
  114


Автор: Иоганн Вольфганг фон Гёте

Тыныштану

Махаббатынан айырылған,
Қамыққан көңілдің орны толмас
Қайғы-қасіретке келеді алып.
Соншама тамаша-ғажап,
Қайда енді бәрі, қалай сен өмір сүріп,
Қалай сол кезде тыныс алдың?
Соншама сүйіктім не болды?
Дүниетанымда көркемдік
Сезімдерін мүлде өшірген,
Көңілсіздік басқан көңілді,
Бекер басталған бостан бос іс.
Кенеттен естіліп әннің дыбысы сенің төбеңнен,
Бақыт құсының қанатында жоғалғандай,
Ешбір жан да тең келмес сұлулығымен сені,
Ән-жырының күшті қуатымен жеңіп алды.
Неге ағады соншама сенің көз жасың?
Жыла, жылағын,
Шаттықтың көріп азабын!
Ән мен күйдей құдіреттімнің ісі, көз жасы да!

1825





Пікір жазу