11.05.2023
  95


Автор: Иоганн Вольфганг фон Гёте

Сенің Эдемің

Ең бір ғажап сұлу жанның алдында,
Бар күш-қуатым таусылды.
Қанатты күнім сызданып мұңайды,
Есептеп сен әрбір сәтті, тұнжырап,
Жарты күннің сәулесімен жарық беріп,
Түннің сүйген ізін жасырмадың.
Бір-біріне ұқсас, кейде
Бөлек мүлде ағайындай,
Сағаттар соғып тұр көңілсіз, бірқалыпты.





Пікір жазу