09.05.2023
  105


Автор: Әлия Іңкәрбек

Қарсылық

Такаппар Дүние,
Мені де көрші енді!
Шегір көздерден,
небір сөздерден тіктедім еңсемді.
Мен емес шығармын бақытсыз алғашқы,
Мен емес шығармын сормаңдай ең соңғы!

Ғасырлар жаратпай жылдарды,
Жылдарға жастығым ұрланды.
Сапарға бір шыққан жолдастан,
Қасымда кім қалды?

Менікі аңсау ма жоқ бақты,
Бір мақтау – кеудеме от жақты.
Бір мақтау – езуді жидырмай,
Бір мақтау – күлкімді тоқтатты.

Алдайды. Ойы боп көздеген,
Тең етіп қояды өзгемен.
Болды енді, көп әуре болмаңдар,
Жігіттер, сенбеймін сөзге мен!





Пікір жазу