10.02.2023
  130


Автор: Мұқият Қойшыбайұлы

Аман жүр, ақ тілеулім

Есігін кетсең де аттап жат біреудің,


Іштей саған бес мезгіл бақ тіледім.


Сенің орның әлі де бөлек маған,


Бұл өмірде аман жүр, ақ тілеулім.


 


Ең алғаш сезілгенмен ізгі, ардақты,


Шынымен де мына өмір бізді алдапты.


Ұмытпаппын – ертең сенің туған күнің,


Барайын ба құшақтап қызғалдақты?


 


Бірақ сенің сүйіктің қызғаныштан


Жаңылып қалып жүрер ізгі ағыстан.


Тәтті шығар осы бір бұла сезім,


Сағындырып жүретін бізді алыстан.


 


Қайтсем екен?..


Дей көрме бұл – өтірік,


Сезім отын бір күдік жүр өшіріп.


Ертең мені күтесің, білем, білем,


Бара алмайтынымды біле тұрып.


 


Содан соң еске аларсың жас күніңді,


Ең алғаш иіскеген жас гүліңді...


Жарыңа көрсетпестен өткенді ойлап,


Жасқа шылап аларсың жастығыңды.


 


Тұншығып жүрсек-дағы мұң ішінде,


Шүкір, шүкір, осынау күн үшін де.


Өзіңді жырлап өтер, бақыттысың,


Бір ақын бар көзіңнің тірісінде.





Пікір жазу