10.02.2023
  110


Автор: Мұқият Қойшыбайұлы

Кездескенде

Шуағы түнге тартылған,


Алаулап батса кешкі ымырт.


Сыңғырлы сенің даусыңнан


Көңілде қалмас еш күдік.


 


Жұлдыздай болып ұрланған


Жыпылықтайтын тынымсыз.


Көз алмай көркем тұлғаңнан


Алдыңда тұрам тек үнсіз.


 


Қол соғып түрған дала, бақ,


Күндерім тәтті кездескен.


Жүрсем де сені бағалап,


Келесің, әттең, сезбестен.


 


Жүректе сенсіз шашпайды от,


Өзіңсіз талай күн батты.


Жібімей қойдың тастай боп,


Жүрегің неге тым қатты?





Пікір жазу