10.02.2023
  98


Автор: Мұқият Қойшыбайұлы

Ақбалық-арман

Өмір... Өмір менімен арбасты анық,


Арбасқанда қаламын сәл жасқанып.


Жүрек-теңіз, шоршиды ақ балықтар,


Мен келемін бойымен қармақ салып.


 


Ақ шабақтар шоршиды күледі де,


Үміт құяр ізгі бір тілегіме.


Үзбей ылғи келсем де қармақ салып,


Ілінген жоқ әлі күн біреуі де.


 


Үзілмеген үмітпен жылай, налып,


Жүрмін әлі көл бойын құр айналып.


Өмір мынау өксумен өтіп жатыр,


Көңіл мынау барады лайланып...





Пікір жазу