10.02.2023
  155


Автор: Мұқият Қойшыбайұлы

Туған жер

Өзіңнен өзге нем бар қымбат тағы,


Тұр, міне, тұла бойдың тулап қаны.


Туған жер, ертелі – кеш ойға оралсаң,


Сәбидей шырылдаймын құндақтағы.


 


Бір ғұмыр тербеп өтер ән боп мені,


Есімде балалықтың мәнді өткені...


Кеудеме барған сайын жыр құятын,


Ну орман, жасыл желек, тау бөктері.


 


Сыңғырлап өзен – бұлақ ағысымен,


Тау– тасты жаңғыртады дабысымен.


Кіндігі ажырамас табиғаттың,


Төрт мезгіл еркін жортқан тағысымен.


 


Ғажайып таң қаларлық әлемімен,


Сахара көз тартады әдемі, кең.


Сұлу күй құстар төгіп ертелі-кеш,


Балқытар жан біткенді әуенімен.


 


Асауға жүретұғын құрық тастап,


Дариға – ай, ауылдағы рух та асқақ.


Бір түнеп келер ме еді киіз үйге,


Етегін туырлықтың түріп тастап.


 


Өзіңнен өзге нем бар қымбат тағы,


Тұр, міне, тұла бойдың тулап қаны.


Туған жер, ертелі – кеш ойға оралсаң,


Сәбидей шырылдаймын құндақтағы.





Пікір жазу