10.02.2023
78
* * *
Сенсіз қала қаңырап тұр.
Бос бәрі:
Ай көмескі,
Күн күңгірт.
Сұйқылт нұрын сыздықтатып қосты әне
көше шамын.
Мұң сырғып
қағазыма қаламымның ұшынан.
Кететіндей жанып іш.
Көздеп тұрып жүрегімнің тұсынан
Шым еткізді сағыныш.
Сыртымда да, ішімде де – қараша,
Семген, солған, қуарған.
Жалаң аяқ тас көшеде сыз кешіп
адасып жүр мың арман.
Адасып жүр аласұрып сезім де,
Сезіміңді таба алмай.
Кілкілдейді көл-дария көзінде,
Не өлең боп,
не жас болып аға алмай.
Көктемімді артып құстың көшіне,
Жапырағымды жаншыдың.
Жүрегімді күзгі өкпектің өтіне
Қалтыратып тастап кетпе,
Маусымым!