10.02.2023
160
* * *
Мен оны шаршадым күтуден,
Күтуден содан соң көктемді.
Көктем тек бір құшты көк белді.
Ол болса бір xатпен шектелді.
...Сағаттың сыртылы тым суыт,
Тыныштық әуені тұншығып,
Күрсіндім.
Күбірлеп ішімнен:
Жоқ!
Мен емес,
сәуірдің жанары
қараша мұңымен мөлт еткен.
Мен емес әлсіздік көрсеткен!
Құстар ғой іздеп кеп жайлылық,
Таба алмай тау асқан қайрылып,
Сұңқылы үзіліп барады...
Тек күту.
Іңірде, таңда - осы.
Сіңіріп күп-күңгірт бояуды
төңірек.
Тағы түн таянды.
Сұраймын шарасыз көк белден:
Түбінде келетін көктем мен,
Түбінде келмейтін адамды
Күтудің қажеті бар ма осы?!