10.02.2023
  99


Автор: Ділдә УӘЛИБЕК

Мойындағым....

Мойындағым келмей қашқан шындықпенен беттестім.


Өткен шақтың бар қатесін арта салып өмірге,


Сағынуды, жабығуды, күтуді,


Өкінішті тырналаған ішімді -


Саған деген сезімдердің барлығын да сәуірге


апармаймын деп шештім.


Сосын күтпей дүйсенбіні,


күтпей таңды, ертеңді,


еріп бара жатқан қарға ең соңғы рет мұң шағып,


Естеліктер, үзік-үзік сәттерді


таңбалаған санамдағы ескі қойындәптерді,


Кеудемдегі жалын отқа лақтырып кеп жіберіп,


Тік көтердім еңсемді.


Өлең-құс боп ұшты сосын кеудемдегі азат үн,


Шектеледі бар әлем деп есептеген торынан.


Бәрін-бәрін бұзып, сызып өшірдім де санадан,


Қойындәптер сатып алдым жаңадан,


Өмірімді жазатын.





Пікір жазу