10.02.2023
130
Қызымның қылқаламы
Қызым алса қолына қылқаламын,
Жібереді құлпыртып Түн ғаламын!
Шалқалатып алдымен Ай салады,
Ғарыш жаққа жетелеп ой-сананы.
Бір қарасаң, таңғандай Түн есінен,
Ай ішінде қыз отыр жүресінен.
Жерден барған жан, сірә, күндіз қашып?!
Жанарынан ойнайды жұлдыз шашып.
Міне-міне, бұлт салды шөкімдей-ақ,
Аймен, Қызбен қоштасты өкінбей-ақ.
Есесіне, жауынды сіркіретті,
Жай ойнатып, Аспанды күркіретті.
Жаратпады оныда. Құс ұшырды!..
Суреті – түсініксіз, түсі сынды.
Жанарынан бір мезет жалқын атып,
Күн шығарды төбеге жарқыратып!
"Тоқта!" – дедім, сәл ғана жөткерініп.
Келе жатыр үйімде Көктем еніп!..