09.02.2023
  409


Автор: Саят Қамшыгер

Гүл – шахар

Жұпардайын ауасы,


Бағың жанның дауасы.


Келдім саған, гүл-шахар – 


Низамидің қаласы.


 


Әр гүліңнен жыр ұғам,


Жан жайланып, тынығам.


Тыныштықты күзеткен,


әр ағашың бір ұлан.


 


Болмас достың бөтені,


Ажыраман екі елі.


Еске салдың жәннәтті,


бұлбұл құстар мекені!


 


Ғасырларға ерте кет,


Тұрдым бүгін ертерек.


Біз жоғалтқан қарлығаш


көгіңде жүр еркелеп.


 


Жайна, елдің байтағы,


Бола берші бай тағы.


Келген жандар Гәнжәға


шайыр болып қайтады.


 


Көрген жандар Гәнжәні


аңыз етіп айтады!





Пікір жазу