08.02.2023
  142


Автор: Есенғали Раушанов

Көктем таңы

23. Беу, шіркін, мұндай түнді кім көріпті, 


Арудың сыртта қалған кебісіне, 


Бозторғай ұя салып үлгеріпті.


* * *


24. Көктем. Жалғыз қу басың ормандасың.


Таңнан тұрып асығам хат жазуға 


Білсем дағы ешқашан жолданбасын.


* * *


25. Көктем - масаң бір мәз боп, бір өкірді, 


Менің анам қайтқан жыл дәл осындай


Арсыз желдер түнімен күлетін-ді.





Пікір жазу