08.02.2023
  279


Автор: Тұрдыхан Айдарханұлы

АҚПАНДАҒЫ АРПАлЫС

 


 


Айналам толы ақ шаңыт,


Бір сәуле көзге ілікпей.


отарға барам аттанып,


Атыма мініп сүліктей.


 


Тарылтып мүлдем тынысты,


Ақпанның аппақ тұманы.


Уайымдай боп жымысқы,


Кеудеме шөгіп тұрады.


 


Жанарын тігіп жалтаңға,


Қайшылап қамыс құлағын.


Аршындап алға тартады,


Астыма мінген пырағым.


 


Бұлыңғыр мынау кеш ерек,


Сездірмес тірлік баранын.


Тұрлаусыз тағдыр жетелеп,


Тұманға сіңіп барамын...


 


Қанталап күнім батқанда,


Қараңғы тартып бар алап.


Торықты жаным ақпанда,


Аш қасқыр ойлар қамалап.





Пікір жазу