08.02.2023
  1473


Автор: Тұрдыхан Айдарханұлы

ЕСКЕ АЛСА… 

 


 


Өмірге өкпең жүрмейді, 


Жүреміз солай сабылып. 


Ақ көйлегің де кірлейді, 


Көңілге күйе жағылып. 


 


Бәрін де Бастан өткеріп, 


Жетерміз жердің түбіне. 


Іздейді мүмкін көктемің, 


Жете алмай кеткен тіріде. 


 


Көзіңнен ұшып барша үміт, 


Шайқалар кесең жыр-шүбат. 


Ақ бұлақтарың алқынар, 


Ақ көбік жасы бұрқырап. 


 


Тауларың қалар мүлгіген, 


Орманың тұрар тұнжырап. 


Келер деп күтер кезінде, 


Бара алмай кеткен түнгі бақ. 


 


Жүрегің соқпай қалса егер, 


Жүретін пенде тың тыңдап. 


Жамандығың да айтылар, 


Қалтарыс жерде шым-шымдап. 


 


Сен үшін көктеп бір шынар, 


Молаңа, құстар көп қонса. 


Адамдар емес,


Шіркін-ай,


Табиғат ғана еске алса.





Пікір жазу