17.01.2023
  548


Автор: Есбол Бозан

Өзіңсіз

Бір күнім өтсе өзіңсіз,


Сезінем өзімді көңілсіз.


Жан едім неткен төзімсіз,


Сөзімді ұқшы тек үнсіз.


 


Өзіңсіз бір күн расында,


Татиды ширек ғасырға.


Жарқ етем ұқсап жасынға,


Болмасам бір сәт қасыңда.


 


Қызғанып сені өзгеден,


Шығарып салам көзбенен.


Ауыратын бірақ өз денем,


Жеткізем қалай сөзбенен?!


 


Жабыққан жүрек күйге енді,


Жаным да бұған үйренді.


Қалсам да ауырып кейде енді,


Аңсаймын бәрібір бейнеңді.


 


25.12.22


Есбол Бозан 





Пікір жазу