28.12.2022
  520


Автор: Ерлан Аманқожаұлы

Аяқталмаған күй балладасы

Қосқайың деген ғашықтар елі,
Атағы жұртқа әйгілі.
Сал-сері солай асыққан еді,
Ақбозға мініп...
Қай жылы...
Асыққан еді арқасы кеңіп,
Бүлдірген көктен жауған шақ.
Алабұртқанды аңқасы кеуіп,
Кербұғыдайын тауды аңсап.
Қосқайың деген,
Жырдың бұзылмай
 
Сақталған жері көзінің.
Сұлуы болды үрдің қызындай,
Ақыны болды өзінің.
Сал-сері келді,
Дастан-жыр еккен,
Жайлауға тегіс жар салды.
Жұмақадыр бай аспан жүрекпен,
Бағлан сойып қарсы алды.
Айтылды ән-жыр,
Домбыра бұлбұл,
Өткенін еске түсірді...
Аңыз болсын деп соңғыға бұл бір,
Бәстесіп қымыз ішілді.
Қосқайың, шіркін,
Айға асылды арман,
Жырлатты жүйрік ақынын.
“Дариға сол қыз, қайдасың, жалған?!”
Әніне басты ақырын.
Әніне басты,
Күй еді бірақ...
Күй еді мұңлы баяғы.
Домбырасының тиегі құлап,
Айтылмай қалды аяғы!...





Пікір жазу