Ертегі елім, сен ие бай талғамға....
Ертегі елім, сен ие бай талғамға,
Шежіреңді хақым жоқ айта алмауға.
Дала қоңыр,
Осыдан сәл ертерек,
Көп болыпты бұл маңда сайтандар да.
Айғай-шу болып тау-тас, киік айдап,
Тіршілігі жатыпты жиі қайнап.
Үй маңына түн сайын көп келіпті,
Жал-құйрығын жылқының түйіп ойнап.
Бірде әйел,
Ал бірде ешкісі боп,
Ғашық болған сыңайлы ес-түсі жоқ.
Біздің барлық тұрмысқа еліктепті,
Байғұстар қазақ болып кеткісі кеп.
Қоныс болып бәріне киелі аймақ,
Берекенің шалқыпты күйі арайлап.
Айдалаға ақбоз үй тігіп қойып,
Шакеңдер де жатыпты бие байлап.
Дүйсәділ қарт: - Жұртпын, - деп, - іргем тұнық,
Алған шақта көңілі дүр желпініп.
Күлін көкке ұшырып қайтады екен,
Тәубасына бәлемді бір келтіріп.
Аталар жоқ дуалы,
Абыз жанды...
Шайтандар жоқ,
Артында аңыз қалды...
Көз алдында жүретін қариялардың,
Қайран сол бір күндер-ай нағыз мәнді.
Шайтандар, сендер жайлы көп естідім,
Қайдасыңдар?!
Бәрі де елес бүгін.
Танып қалам кейде осы адамдардың,
Көздерінен өздері еместігін.