28.12.2022
  236


Автор: Ерлан Аманқожаұлы

Тағдыр

Дәулет сері осы елдің күй табағы,
Домбыра алса төредей сый табады.
Моцарт болып ойнайды күй сандықты,
Табылды боп сайратып гитараны.
Сол сері келемін деп қырды айналып,
Бір байға түстеніпті құлдай барып.
Қарсы алыпты ет асып, қымыз құйып,
Байекеңнің жүзіне нұр байланып.
Шабытты ердің шыққасын тынбай әні,
Бәйбішесі кіріпті сырлы аяңы...
Жылы ұшырай беріпті,
(Кім еді өзі?!)
“Ғашық болған қызым ғой бұл баяғы”.
Сөз таба алмай тар жерде айтарға епті,
Қайран ерге ескі дерт қайқаң кепті.
Жүрек тездеп,
Басына қымыз шығып,
 
Қыза келе...
“Қатынды қайтар” депті.
Білгесін мына сөзі ұнамасын,
Аттаныпты атының бұра басын.
Байекең жалғыз жепті қазандағы,
Серіге арнап салған сыбағасын...





Пікір жазу