02.12.2022
  135


Автор: Фариза Оңғарсынова

«ОБАЛ-АЙ, ОБАЛ БОЛАДЫ»

Данияр ағаш басындағы ұядан жерге жаңа түсіп,
ұшып-қонып жүрген балапанды ұстап, қолына қысып,
біресе қанатын сипап қызығып жүр. Мектептен келе
жатқан ағасы Алмас:
– Данияр, ұстама балапанды! Обал болады! Бір жерін ауыртып не қанатын зақымдауың мүмкін, – деп
балапанды босатып жібереді.
«Обалына қалармыз», «Обалынан қорықпай ма екен»
деген тіркестер нақақ жəбірленген жəндік, жануарға,
адамға жанашырлықпен айтылады.





Пікір жазу