01.12.2022
  89


Автор: Александр Пушкин

К***

Мезгілсіз келген жан мұңын,
Жабырқап, жалғап не керек.
Айрылысар күндер қалдығын
Қасіретке бөлер не себеп?
Қайғылы көзді аңдарсың!
Далада қалмай бір белгің.
Естеліктерін аңсарсың,
Жоғалған алыс күндердің.
Қуғын мен әлде табытпен,
Боларсың дайын сорлы жан:
Бір сөзін сатып алып сен,
Күн туар ізін аңдыған.





Пікір жазу