30.11.2022
  132


Автор: Ғайса-Ғали Сейтақ

Су басы...

Су басы.


Мүлгіген тыныштық.


Қуырып барады Күн ыстық.


Теректің жаны да қысылып,


Ала алмай тұрғандай тыныс түк.


 


От болып маздамай,


Өшті өлең.


Жел айдап,


Тұрақсыз көшті өнер.


...Ыстығын сол күннің қайтарып,


Ысқырып батыстан,


Кеш келер.


 


Табиғат табыттай зілденер,


Қураған шөп пенен


Гүл де өлер.


Қара бұлт жапқандай әлемді,


Қабағын қарс түйіп,


Түн келер.


 


Дүние көштей ме жөңкілген,


Қалмаған тақ пенен төр кімнен.


...Көреді


Таңды да,


Күнді де


Тек тірі шыққандар


Сол түннен...





Пікір жазу