30.11.2022
  149


Автор: Ғайса-Ғали Сейтақ

Жерле, жерле, жел мені...

А. Ахматовадан


 


Жерле, жерле, жел мені!


Жақындарым келмеді.


Іңір төніп төбемнен,


Білінгендей жер демі.


 


Еркін едім мен сендей,


Ғұмыр кештім теңселмей.


Тәнім суық, көрдің бе,


Тұрсын, мейлі, ел сенбей.


 


Жұрт жарамды көрмесін,


Түсір түннің пердесін.


Оқып дұға көк тұман,


Ол да шертсін желге сыр.


 


Жанымды, жел, шымшыма,


Соңғы ұйқы бер тыншуға.


Көктемімді еске алып,


Көк теректей бір шула!





Пікір жазу