28.11.2022
1680
*****
Жылама деді ол, мен жүрсем,
Сұрама деді: кесел, мұң.
Көңіл бос шақта, сен білсең,
Мойны бос кетті-ау шешемнің…
Мойны бос кетті-ау, кебінге,
Оралып, маған білдірмей.
Ол тірі деген сенімде,
Тоқтадым басым идірмей.
Мойны бос кетті-ау, әжемнің,
Мойны бос кетті-ау, атамның,
Мойны бос кетті-ау, анамның,
Бәленің бәрі меніңше,
Мойнына түскен жүктен-дүр…
Көңіл бос шақта өткенді,
Еске алдым, доғар, жеткен-ді.
Есіме түсір сұр күзді,
Есіме түсір көктемді!
Атасына мына нәлеттің,
Қайғыны сұлу жар еттім.
Доғаршы, доғар, мінеки,
Табалдырыққа шеге сап,
Жер анама тал ектім.
Аман-сау жүріп кешіңде,
Дұға жасайын бесінде.
Есіме түсірмесең де,
Анамның жоғын ұмыттым,
Анам болғаны есімде…