06.10.2022
138
Хат
Уақыт ізі таңбалап,
Беттері аздап сарғайған.
Майданға анам жазған хат
Оралды аман шалғайдан.
Қағазы да ол тозған,
Жолдары өшкен – тек тізбе...
Ең соңында деп жазған:
«Аяғыңнан су өткізбе...»
Əрбір сөзі, өз басы
Естен шықпай қалыпты.
Əлдекімнің көз жасы
Хат бетіне тамыпты.
Тозса мейлі қағазы,
Тастаса уақыт өшіріп.
Ана хатын сол қалпы,
Жадыма алғам көшіріп.