05.10.2022
  123


Автор: Түрікмен поэзиясы

БАР МАҢҒА

Бойдақтық жерге қаратқан,
Көзімді сүздім бар маңға.
Жолдас бер маған, жаратқан,
Қолымды жеткіз арманға!...
Жар керек маған келісті,
Ақылы ұшан, демі ыссы
Қызығар бүкіл жер үсті
Табылмас теңі жалғанда!
Қадірі жоқтан қашық қыл,
Ақылы барға асық қыл.
Таразы қайда, басып тұр,
Жолата көрме долбарға.
Күндіз де соны ойладым,
Түнде де соны ойладым,
Қол жайды көкке бойдағың
Тəңірім енді қолдар ма?
Бергейсің жарды бойшаң қып,
Жат болсын оған той, салдық.
Ағайын-жұртқа ой салдық,
Құдаға түсер жол бар ма?
Аяғыменен жар келмес,
Қадірді білмес жарым ес,
Оңалмайды ғарып еш,
Жардың орны толған ба?
Ауылдың соры қамсыздық,
Жігіттің соры малсыздық.
Азамат ерге жарсыздық
Қауіпті қапас тордан да.
Жалында, өртен, Пырағы,
Жастықтың болмас тұрағы,
Мендегі арман:
Бір əні –
Сыр айту жарға толғана!





Пікір жазу