Эмиль Верхарн
Эмиль Верхарн (фр. Emile Verhaeren) (1855-1916 жылдар) – француз тілді бельгиялық ақын-символист.
Ең атақты шығармалар жинағы: «Кештер» (Les Soires, 1887), «Апат» (Les Débâcles, 1888), «Қара факелдер» (Les Flambeaux noirs, 1890), «Менің жолымда кездескендер» (Les Apparus dans mes chemins, 1891) және т.б. Верхарн поэзиямен қатар проза және драматургия жанрларында да шығармалар жазады. Шығармалары әлемнің көптеген тілдеріне аударылған. Оның ішінде орыс тіліне 1906 жылы В.Я. Брюсов аударады. Ал Қазан төңкерісі кезінде Г.А. Шенгели мен В.П. Фёдоров аударады. Оның алғашқы шығармалары натурализм, кейінгілері символизм және мистицизм бағытында жазылады. 1916 жылы Руанада пойыздың астына түсіп қайтыс болады.
Ең атақты шығармалар жинағы: «Кештер» (Les Soires, 1887), «Апат» (Les Débâcles, 1888), «Қара факелдер» (Les Flambeaux noirs, 1890), «Менің жолымда кездескендер» (Les Apparus dans mes chemins, 1891) және т.б. Верхарн поэзиямен қатар проза және драматургия жанрларында да шығармалар жазады. Шығармалары әлемнің көптеген тілдеріне аударылған. Оның ішінде орыс тіліне 1906 жылы В.Я. Брюсов аударады. Ал Қазан төңкерісі кезінде Г.А. Шенгели мен В.П. Фёдоров аударады. Оның алғашқы шығармалары натурализм, кейінгілері символизм және мистицизм бағытында жазылады. 1916 жылы Руанада пойыздың астына түсіп қайтыс болады.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |