Дейді солай әкеміз:
"Ұстазыңды ұлықта!".
Дейді солай анамыз:
"Сыйлауды әр кез ұмытпа!".

Берген білім бұлағын,
Оятқан әр күніңді.
Мерекеңіз.....

Ұл менен қызы құдірет, күшке балаған
Адамның бәрі туады асыл анадан.
Анаңыз бір кез сізге де тірлік сыйлатып,
Қырыққа кепсіз, мінеки, сіз де, ағажан.

Оятты осы ой думанды топтың ынтасын,
Қырық деп, аға, ортаңыз әнді шырқасын.
Отыздан соң да қырықта.....

Маған қуат беретұғын өзіңсің,
Өзіңсің, шежіремнің көзісің.
Менің мынау сан сырлы ғұмырымның,
Дағдарысы, кемеңгері, төрісің.

Әр қадамың, әр демің - маған мұра,
Мерекемсің, қас жауым....

—Қатын,
Есіттің бе сен?
— Жоқ.
— Тыңда, айтайын мен.
Кеше ауылнайға жолықтым.
— Не дейді?
— Айтқанынан қорықтым.
— Малды алатын.....

Қарға тыңдап бұлбұлды,
Қатты қынжылды,
Қабағы түйілді,
Бұлбұлға бұлай бұйырды. —
Немене сонша шырылдап,
Көрінгеннен жыр ұрлап.
Жылаудан басқа білмейсің,
Өмірі бір күлмейсің,
Еңірейсің, сарнайсың,
Ылғи ғана.....

— Ей, немене қабағыңды түйіп
Кеткендей дүниең күйіп!
Көп сандалмай бер жылдам,
Көжең болса құйып!

— Көрсеткен ұшпағың осы ма ?
Қалап тигенде сүйіп.
Жамау-жамау....

Терек тұр тәкаппар боп кекірейген,
Жел қақса жапырағы желпең қағып,
Иілсе алма ағаштар бүкірейген,
Қарайды жемісіне ел таң қалып.

Теректей тентек кеуде көкірекшіл,
Мінезі кейбіреудің....

Майлық пен сулық бірге өсті,
Бірде жаңа, бірде ескі.
Болып жүрген байғұстар,
Бір күндері тілдесті.

— Майлық! — деді сулық,
Сөзінде жоқ қулық, —
— Мен ылғи.....

Колхоздың барып едік кеңсесіне,
Екі елі шаң үйіліп желкесіне,
Көп арыз қимылдамай жатыр екен
Оранып "Салақпайдың " көрпесіне.

Арыздың бірі, алдымен шөп сөйледі,
Шағынып, бізді көріп көп сөйледі.
"Жазда орылған шөп едік,
Орылғанда көк едік.
Бұл маңайда дәл....

Балапан, темір қанат, қызыл тұмсық,
Қауырсын қатып болмай қара қылшық,
Сайрағаны бір күндер сәтті шығып,
Көп аузына ілінді бала шымшық.

Қызғыш айтты: "Теңіздің толқындарын,
Көрген едім тасқындап соққан жарын,
Биік тұрып сайрарлық.....