Қалқаман Сарин (Сағыныш...)

Ғазал көктемім, жазар көктемім!
Қайдасың? Сенсіз мазам жоқ менің.
Сабырым қашып сағынып жүрмін,
Көліме қонып қаз әндеткенін,
Жеріме келіп жаз әндеткенін...

Аңсаған үлбір үкілі бақты,
Мендік жүректің....
Өлеңдер
Толық

Қалқаман Сарин (Қыс. Елес)

Менің сырқат санамды сауықтырған,
Қарға қарап, қуандым жауып тұрған.
Қар астында қамалып қалса дедім,
Қу тірлігім жанымды жалықтырған.

Аспанымнан ағылған ақ қар мынау,
Ағыл-тегіл сырыңды....
Өлеңдер
Толық

Қалқаман Сарин (Жаз жамалы)

Арқаның аңғал ақ самалы есіп,
Жаз дәурен келді бақшама көшіп.
Мөлдір бұлақтар шолпысын тағып,
Балғын құрақтар сәт санап өсіп...

Тап-таза ауаны таңнан сіңіріп,
Көлеңке түссе таудан шұбырып.
Сауығып санам сергіп қаламын,
Салқын бір....
Өлеңдер
Толық

Қалқаман Сарин (Мақта қар...)

Мақта қар жауып тұр мақтаншақ,
Айнала шашылып ақ моншақ.
Ал менің жапырақ – жүрегім,
Жабықты жаз күнін қатты аңсап.

Қар жауды. Ұялшақ көктемнің,
Салқындық тағы да өпті ернін.
Құтқарып....
Өлеңдер
Толық

Қалқаман Сарин (Хат)

Өмірге өзімді сезініп жат пенде,
Бойымды алдым ба үрейге үйретіп.
Көңілсіз кештерде сүреңсіз сәттерге,
Еріксіз бағынып, еркімді билетіп.

Сол кезде сен мені құткарып мың ойдан,
Тұншыққан тыныштық....
Өлеңдер
Толық

Қалқаман Сарин

Жұлдыздардың жалынына Түн балқып,
Балбырайды, құшағында мұң қалқып
Сені еске сап айлы аспанның демінен,
Жұпар сезім тұрды аңқып.

Дала мүлгіп, қала қалғып... бәрі үнсіз.
Өзің жайлы ойлар....
Өлеңдер
Толық

Қалқаман Сарин (Менің-мұңым)

Тағы да Түн.
Тәтті елестер ұнайтын жаныма тым.
Мына жарық жалғанда болса бір жан
Ол - өзіңсің, мені ойлап, сағынатын.

Жанып, ысып,
Заңғар көкке арманың алып-ұшып,
Білем, сезем,....
Өлеңдер
Толық

Қалқаман Сарин (Күзгі өлең)

Көңілде күлкі жоқ еш,
Келемін налып іштей.
Кездесу мүмкін емес,
...тек сендік сағыныш қой.

Қол бұлғап кеттің ұзап,
Қалғаны - қалың күдік.
Көз жасын....
Өлеңдер
Толық

Қалқаман Сарин (Әлдилей бер...)

Мен өмірге келген Ай,
Қасат қарлы Қаңтар - бұл.
Қыл шылбырын қолға оңай
Ұстатпайды тарпаң жыл...

Тарпаң жылдың тағы да
Жармасып ап жалына,
Тауқыметін тартам....
Өлеңдер
Толық

Қалқаман Сарин (Қарауыл. Қара өлең)

Қара өлеңнің мекені – Қарауылға келемін,
Қара өлеңнің қамы еді, қарап жүрмей жегенім.
Қарағанның ішіне көп тығылып ойнайтын,
Қара өлеңге құмартқан қара бала мен едім.

Қара Ертісті жағалай толқып келе жатырмын,
Қара басып қалардай, қорқып келе жатырмын.
Қараой менен Қарасаз, Қарауылдың мұңы бір,
Қара нарға мұңымды артып....
Өлеңдер
Толық