Бір тақуа былай деп жазған екен: «Біз төбемізден құстардың ұшып өтуіне тыйым сала алмаймыз алайда, басымызға отырып ұя салуына көне алмаймыз», деп. Менің ойымша бұл нақыл осы тақырыпқа дөп келіп тұрған сияқты.

Кейде сіздің намысыңызға тиетіндей жағдай туған сәтте үндемей....

Кіп-кішкентай маса дүниеге келе салып, өз-өзіне қарап сүйсіне бастайды.
— Міне, ғажап, қандай әдемі, сұлумын! Ғажайып деп осыны айт! Аяғына қараса, алтау екен! Ұп-ұзын, сымбатты! Төрт аяқпен тік тұрасың, ал қалған екеуі: бесіншісі, алтыншысы — қорғаушылар. Олар денеге ештеңені жақындатпайды. Маса енді өз қанаттарына қарады. Қандай мөп-мөлдір, жеп-жеңіл, жылдам көтеріп кетеді. Мұртшасы үлпілдек.......

Жетім көрсең, жебей жүр,
Жесір көрсең, демей жүр.

Жетім баланың еншісі - қотыр тай.
Жетім баланың еншісі - жоғалған тай.

Жерде жетім жыласа, әуеде періште тітіркенеді.

Жетім бала өз кіндігінен өседі.

Жетімді желе, жесірді еле.

Кім айтыпты мінсіз деп Нұрағамыз?!
Сұранамыз –
Айтпаңызшы кинодай құрап аңыз!
Әлемдердің Патшасы болмаған соң,
Кемшіліксіз болмаймыз сірә да біз.

Қаны қазақ бауыр ғой, жаны қазақ,
Колбинге де кезінде.....

Қазақстан, Қазақстан Ұландары!
Отан үшін, Отан үшін пида жаны.
Әскердегі, әскердегі ұлан болу,
Жігіттердің, жігіттердің армандары.

Қазақстан, Қазақстан Ұландары!
Отанымның, Отанымның.......

Қымыз ішсең көңілің жай табады.
Қымыз ішкен адамдар ойланады.
Қымызды баяғыда ойлап тапқан,
Қазағыма бүкіл.......

Қалба, Кіндік таулары-ай,
Сібенің шалқар көлдері-ай,
Точканың жанғыз талдары-ай!
Жастығым өткен, жастығым өткен,
Жастығым өткен.......

Туған жерден нұр ап өстің,
Туған елден рух ап өстің.
Жерім үшін жан пида деп,
Ер боп өстің, өр боп өстің!

Халқымыздың ұланысың,
Еліміздің ұранысың,
Қазақстан.......

Күн жадырап көктем кезі болатын,
Құстар сайрап көбелек гүлге қонатын.
Соқпақ жолмен келе жатқан сәбимен,
Анасы еді,кіші ауылда тұратын.

44 жыл. Дүрбелең соғыс кезі.
Немістер кіші ауылға тап береді.
Жалмауыз қанішерлер....

Мен кішкентай баламын
Кітап оқи аламын.
Дәптер, қалам, сызғышты
Сөмкеме өзім саламын.