Құлайын деп бара жатам құлдырап,
Көңілім жүдеп, көзім алды бұлдырап,
Сол кезде бір ән естимін жақыннан,
Аққан бұлақ секілденген сылдырап.

Есім жиып, өз бойымды тік ұстап,
Тіршіліктің әуенімен....

Байғұс ана хат жазыпты,
Депті «балам сағындым»,
Ұмыттың ғой бізді тіпті,
Бір келмедің неғылдым?

Оқу іздеп кеткеніңнен,
Ауылға бір қайтпадың.
Біз не көрдік...

Сезімің неткен ыстық балаңа тым,
Төрт бөліп түн ұйқыңды қарағансың.
Қаншама азап шектің сәби үшін
Мен саған қарыздармын жан анашым.

Іздесек сендей жанды табамыз ба,
Қартайсақ сәби дей ғып....

Тамаша тілім барда айнала маң,
Жан бар ма асыл сөзден жайнамаған?
Анамның ақ сүтінен жаралғандай,
Өзіңнен артық тілді қайдан алам!

Анашым ақ бесікті тербеткенде,
Әлдилеп мол мейірімен....

Қарағым, дұғагөйім, қамқор анам!
Арнап хат жазайын деп, алдым қалам.
Сені онда, мені мұнда аман сақтап,
Көруге жазғай еді Хақ тағалам!
Бара алмай, өтірікші....

Өсіріп, ер жеткізген сегіз бала,
Әлемде менің шешем – еңізгі ана.
Өң берген өміріне адалдығы
Тең келген көңіліне.......

Анашым, кешір!
Жалғыздық – мендік парық-тын,
айық күн асты кешіппін күйін ғаріптің.
Қайраңда қалған.......

Нұрын төккен күндейсің,
жылытатын жерімді.
Хош иісті......

Аяулы анам, асылым, айдай анам,
әлдилейтін сендей жан қайда маған?
Асқақ едің, адал ең ......