Екі ғасырдың куәсі, жыршы-жырау, халық ақыны, ірі айтыскер ақын Жамбыл Жабаев 1846 жылы 28 ақпанда қазіргі Жамбыл облысы, Жамбыл тауының етегінде дүниеге келді.
Ұстазы Сүйінбайдан бата алған Жамбыл Бақтыбай, Сары, Сарбас, Досмағамбет, Құланаян Құлмамбет, Шашубаймен айтысып, оларды жеңгеннен кейін Жетісудің ерен жүйрік ақыны....

Жамбыл Жабаев– өмірімен де, шығармашылығымен де екі ғасырды молынан тұтастырып жатқан ұлы жырау. Ақынның XX ғасырдың басына дейінгі шығармашылық өмірбаяны туралы деректер аз, өлеңнен ауыз жаппаған кісінің ұшан-теңіз жыр-толғау, айтыстары да түгел сақталмаған. Әйтсе де бала Жамбылдың дүмше молданы мысқылдап шығарған "Шағым", ақындық жолына рұқсат сұраған "Әкеме", "Менің пірім Сүйінбай" деген өлеңдері, бозбала кезінің мұңды да шуақты көркем жыры – "Айкүміспен айтысы", сылқым бойжеткен Кәмшат сұлуға шығарған құрбылық наз өлеңі сияқты дүниелер сақталған. Одан бертіндегі Жетісуды.....

Менің қойған атым — Жарас.
Шын атын
Айтсам болды, мінезі бар сынатын…
Ол туралы айтпауға.....

Ж-дан егер бастасақ,
Желбіреймін төбеңде
П-дан егер бастасақ
Сүйкімді аспын жегенде.
Жалау-палау

Ж әрпінен бастасақ
Жатарыңда керекпін.
Ж-ны алып тастасаң
Дүйім елге қорекпін.
Жастық-астық

"Қ"-дан бастап, аяқтасаң,
Бес әріпті думанмын.
"Қ" орнына "с" қойсаң,
Нүктелерді қосамын.
Қызық - сызық

Өмір-өмір өмірден,
Жаққан оты көмірден.
Шыңырау деген бір құс бар,
Жұмыртқасы темірден.
Мылтық, оқ

Судыр-судыр жүрегім,
Судыр қара дөненім.
Желіп кетсе жеткізбес,
Түсіп кетсе таптырмас.
Ор

Мұз құрсанған, ақ көрпеге оранған,
Қиын-қыстау, сары аяздан бораннан,
Қорықпастан туған менің - бөбегім-
Мемлекетім - азаттығым оралған.
Сені әлдилеп келем мен
Аузымдағы таусылмайтын өлеңмен.
Кеудемдегі жүрегім......

Көксерке - Ақжайықтың әміршісі,
Оны да солай еткен тәңір күші.
Жолында ағып өткен сәуле қалып,
Балықтар басын иген үлкен-кіші.
Шынында ол - су астының найзағайы,
От болып жүрген жері, барған жайы.
Жүрегін жандырады сұлулардың,
Естіліп құмарлықтың......

Орман, орман! Ұлы орманы орыстың,
Сан өртеніп, сан көктедің, толыстың.
Бақытты екен
Байтақ Русь сенімен,
Оның талай тағдырына болыстың.
Оның талай болдың қорған, панасы,
Кетсе қызып өмір-өлім таласы.
Жығылмады саған сүйеп маңдайын,
Қансыраса қайран.......

Мен жан емен әзелден айқайым көп,
Ашуланам өзімді шайқайын деп.
Қар суындай көктемде қаптағанмен
Түсерім көп сабама, қайтарым көп.
Мен келіппін дүниеге.....