Мәскеу Мосторг. Мың-жын, жан. Ішінде мен Мыңға мыңқ етпейтұғын үй биік, кең. Күліп көптің кескінін сүйеді күн, Сұғып алтын сәулесін терезеден. Құныға форточкалар......
Болғанмен ұл да адам, қыз да адам, Қай қазақ, деп санайды қызды балам. Ұл туса, «ат ұстар» деп, қыз -«қырық жеті», Әкесі қуанады, деп - «мал алам». Біреу кеп құда түсіп бесігінде, Жеткізбей бойын еркін өсіруге, «Қырық үйден қызға тыю» деп шешесі, Жат үйдің аттатпайды есігін де. Он үште десіп қызды......
Бізге елдің еңбекші табы қымбат, Бостандыққа бет алған жағы қымбат, Екіталай жерлерде көзге ұшырап, Жол тапқан ер сымбатты жаны қымбат. От жүрек, бізге таптың ері қымбат, Ердің тап деп ант еткен......
Өмірдің білмейтұғын балын, тұзын, Талдырмаш орта бойлы, шашы ұзын, Бұралған талшыбықтай еркек-шора Мұсайттың сәби мінез бір жас қызын,- Сендім де айтысқан сөз, алған қолға, Бірлесіп сапар шектім......
Айта кеп приказда Барлық халді, Қыздыра сөйлеп, Отан сүйген жанды, Сез аяғын тойтарды Былай Маршал: «Армия! Тыңда! Менен,- деп,- команда! Қалың жау, Айналаны тұрған......
Бір жетім баланың аузынан Анамнан жарық, көріп туған күннен, Өмірде сәуле көрмей жүрген бір мен. Басқадай балдан тәтті тұрмыс іздеп, Әлі де оның шетін......