Мен қайда келдім?!...
Ал қайда барамын?!
Уақытты түгендеп,
Несіне санадым?!
Жас бала......

Мақпал ақын, Мақпал сəуле, Мақпал мұң,
Мақпал мұңға құпиямды ақтардым.
Құйып алып жүректегі нұрыңнан,
Келді білем уысымда....

Тағдыр жазған талайы бар көшімнің
Кей күндерін бірге өзіммен өшірдім.
Жүректегі бірақ өлмес....

Күз неге жылайды, мен бе екем жылатқан?!
Жапырақ құлайды,
Құлатқан –
мен емес тағы да!
Кешірді ол басынан не дәуір?
О, бірақ осының.....

Өзімді іздедім, сезімді іздедім,
Мейрімге зәру ғасырдан.
Уақытқа айтар сөзімді іздедім,
Мыңжылдықтарға шашылған.

Басымнан көшкен тағдырға налып,
Сезімге малдым.....

Өткен он айдың ішінде мен бірнеше шабуылда болдым. Өлімді тіпті көп көрдім. Жақын жолдасыңның қиналып барып жан тапсыруын көруден ауыр не болады дейсің. Ол-жаныңа жаны қосылған.......

Бұл дүниенің құсасы о дүниеге кетпейді.

Күйесіз қазан жоқ,
Қайғысыз адам жоқ.

Қайғының жолы құлама.

Қайғының уытын қуаныш алады.

Менiң мұңым тек қана менiң қайғым емес қой,
Қалғып кеткен қаймана – қаңғып жүрген
Елестей...
Көштi қалай түзермiн,
Естi қалай жиярмын,
Оң жағымнан жел еспей,
Сол жағымнан ел өспей?

“Бетегеден биiкпiн, аласамын жусаннан”...
Көрiне ме көкжиек көз......

Жақұтпен жуып шаң-тозаңдарын сезімнің,
Түнекке тамшы тамызып барып көз ілдім.
Шырқау бір көкке жұлдыз боп шығып алдым да,
Баянсыз,бақсыз,бақас тірліктен безіндім.
Жалаулы жырға жасымнан өстім құмар боп,
Сонда да шіркін,көңілде.......

Баланы балабақшаға беру керек болды. Бірақ, үйде, анасының жанында әбден үйреніп қалған бала жаңа ортаға бірден бейімделе алмауы мүмкін. Ондай сәттерде көптеген ата-аналар мынадай қателіктер жіберіп жатады:

- Дұрыс бейімдемеу. Бала жылағанда «балабақшаға апарып тастаймын» деп қорқыту.
- Баланың өзі балабақшаға үйрене алмай жүргенінде оны .....