Түбірім - терең, тұғырым - емен,
Тірімін әлі, Тұраным, оңда!
Ғұмырым - қыран, тұнығым - өлең,
Құбылам - қағба, құраным қолда.
Сері де менмін....

Көз ілсек түске енеді ауылымыз,
Әйтеуір басылмады жауынымыз.
Асығы алшысынан....

Қалтыратқан қараша-мекен -
Жолдары көп, өткел жоқ.
Ақ қарға көмiлiп қалмасам екен,
Сен келем дегенше.....

Алматым – ару қалам-ау,
Жаныма дәру бола ма-ау, бұл көркің?
Аңқылдап кетсең, аспаннан.....

Тәтті өмірге келіп еді Ол - ащы үнмен.
Келіп еді Ол - бір алапат тасқынмен.
Сөз-патшасы жүрегінде....

Күпшек санды тіл жалмаған күренді
Тілеген достан аяман!
Тілекті бірге....

Махамбет Өтемісұлы – күрескер ақын, жаужүрек батыр, балкөмей жырау, дәулескер күйші. Исатай Тайманұлы бастаған көтерілістің көсемі әрі жалынды жыршысы, өз қоғамының идеялық күрескері.

Махамбет!

Бұл есім – өмірдегі қайсарлықтың синониміне, өнердегі қасиеттің символына.......

Ей, Алматы!
Жатсынба баласын қырдың.
Көтерген едім жасымнан наласын жырдың.
Белгісіз жаққа асыққан адамдарыңмен,
Келеді бірге тал түсте адасып жүргім.

Бағым ба, сор ма?
Білмеймін... шақырдың бүгін.
Жүректе күш бар.....