Бауыржан Әліқожа (Таңғы шық)

Түнгі бұлттар жауынын бүркіді де,
Кер даланың шық қонды кірпігіне.
Шоқ гүлдердің жанары тұр жәудіреп,
Алып ұшқан сезімін іркіді не?!

Тиын көз, таңғы шықтай мөлдіреген,
Мысалы, қарашықтай көл бір өлең.
Мөлтілдеп түннің жасы жерге сіңер,
Қылмастан қағып түскен желді де елең.

Жұпар исін аңқытып жаздағы өңір,
Аңқаңды ашып салады сазға небір.
Мөлдір шықтар болмысын сақтап өтер,
Маңдайына жазса да аз ғана өмір.

Мөлдір ойлар тізілді парағыма,
Көшірмесі дәл оның дала мына.
Таңғы шықтар жымыңдар жұлдыздардай,
Кеңістікті сыйдырып жанарына!