Төлеген Айбергенов (Алматыға)

Жүрегіме жақын сенің есімің,
Әкем десем, анам десем несі мін.
Жарқыраған көк тасында көшеңнің
Ізі қалған Сәкен бөтеңкесінің.
Жамбыл жыры аспаныңда жаңғырып,
Әуеніне кетті әлемді таң қылып.
Алатаудың ақ шыңдары Күләшша
Күләш әнін қайталайды мәңгілік.
Жасыл барқыт жапырағы бақтардың,
Саяңда жүр қүрбылары Саттардың.
Осындағы талай залдар куөсі
Иса еліне жыр тыңдатқан шақтардың.
Беу, Алматым, тұра алам ба сүйе алмай,
Келемін мен, келемін мен қиялдай.
Жас қаламым дірілдейді қиналып,
Сен жайлы жыр ақ қағазға құя алмай...