Серікбай Маханов (ӨЛЕҢ ШАБЫТПЫСЫҢ)

Қияннан қиял толқып шартарапқа ,
Өлең боп қонып жатыр ақ параққа .
Маңырап көгендегі қөзылардай
Арманым жетелейді жыр бұлаққа .

Шабытым шарпығанда аспаныма ,
Ұнамас әлде бәлкім дұшпаныма ?
Сын айтқын жасырмағын шын сөзіңді
Сонда мен риза болам достарыма .

Жазайын қызықтырып алтын өлең ,
Өмірдің жанып тұрған шамын көрем .
Лайланып мөлдір суым бозғылданса
Пәс түспе көңілімнен жарқын бейнем .

Сен үшін жазықтымын армандарым ,
Ақын боп неге тудым жаралғаным .
Жеткізіп бере алмасам ойларымды
Сырлы сөз жазалай бер махаббатым .

Зымырап өтер уақыт асықтанып ,
Жыр құрап отырғанда ғашық болып .
Өрт алды дауыл соқты шабыттардан
Нәр сұрап жүрегімнен анықталып .

Көремін сағыныштың бақыт құсын ,
Өмірдің аялаған уақыт күшін .
Әуре ғып ұшып жүрсің өлең шабыт
Құшаққа қомақталып дұрыс түсін ?