Есте жоқ:қашан,қай күні,
Кезіктім кенет өзіңмен.
Төгіліп гүлге таң нұры,
Төзімі үнсіз көз....

Көк мұнарға оранып ой да бермей мазаны,
Жаныштады-ау жанымды,
Е-ей, тасмейір болса да, таңғы шықтай таза-ды.
Қап-қара мұң қашанғы кірпігімнен құлайды?
Қап-қара түн қашанғы....

Шербет пе екен бұл сезім, шекер ме екен,
Басымнан бұл-бұл ұшып кетер ме екен?
Санама сіңіп қалған есіміңді
Ұмытуға ғұмырым....

Дертіңе қалай төземін, сенсіз де сынық қанатым.
Адасқан мен бір сөз едім, Тәңірім.....

Егілген ен даланың елігі біз.
Түнде - елес, күндіз - сағым серігіміз.
Ілеміз кірпікке әкеп жыр-періште,
Күлеміз - күрсінеді....

Көзімнен көктем көшкелі,
Тербемед сезім еш мені.
Көңілімнің көркем....

Жүрегімде жалғыз аққу бар менің,
Таңсық оған тіршіліктің сыны әлі.
Тауып бере алмадым-ау жан емін.
Әлде адасып кетті ме....

Көктем дейді...
Көңілімде күз менің.
Қарсы алмадым қайтқан құстың тізбегін.
Қанатына хат жазар....

Қол бұлғады бір арман, қол бұлғады мұнардан,
Шақырды да жиі үміт, шәйі көйлек киініп,
Бойтұмарым қолымда, ой мен тұман жолымда,
Кетіп едім алысқа, бата беріп ауылым.
Бір төбенің басында, тарғыл.....

Бәйшешек-сезімім тым ерте солар ма?
Бәрін де ұмытам, сен енді оралма!
Бітпейтін керістен болды ма жауыр Түн?
О, неге өткеннің наласы ауыр тым?
Өткеннің наласы.....