Ұсталық кәсіп – ертеден келе жатқан кәсіп түрі болып табылады, ол көшпенділер өмірінде халықты шаруашылық және тұрмыстық маңызы бар бұйымдармен қамтамасыз еткен.

Ұсталар селебе, жекеауыз, найзаның үш қырлы ұштарын, жебелердің екі қырлы және төрт қырлы ұштарын, тіпті білтелі мылтық соғып, құйған. ХІХ ғасырдың ІІ жартысының өзінде Қазақстанда жез ыдыс (шәйнек, леген) жасаған. Осы кезеңде жер жыртатын құралдарға арналған шойын тіс, темір тіс; астық ору және шөп шабуға арналған орақ, шалғы.....

Бақытгүл Бабашқа

Жүрегі – жырлы,
Тілегі – нұрлы,
Жансың-ау, сірә, сен адал.
Жаныңды жылатып,
Жарлардан құлатып,
Мазаңды көп алар тұңғиық түндерде,
Тәтті азап тартқаның болмаса,
Таққаның – бақыт қой орамал.

Шынымен...
Ағаңның қақтың....

Тұманбай Молдағалиев 1935 жылы 20 наурызда Алматы облысының Еңбекшіқазақ ауданындағы Жарсу ауылында туған. 1956 жылы Қазақ мемлекеттік университетінің филология факультетін тамамдаған. Еңбек жолын «Лениншіл жас» (қазіргі «Жас алаш») газетінде әдеби қызметкер болудан бастаған. 1956–1959 жж. «Пионер» журналында әдеби қызметкер, 1959–1971 жж. «Жазушы» баспасында редактор, аға редактор болған. 1971—1973 жж. «Балдырған» журналында жауапты хатшы, 1973–1984 жж. «Жалын» альманахының бас редакторы қызметтерін атқарған. 1984–1986 жж. Қазақстан Жазушылар одағы басқармасының хатшысы болды. Қазір «Балдырған» журналының бас редакторы.
Тұңғыш өлеңдер жинағы 1957 жылы «Студент дәптері» деген атпен жарық көрді. Содан бергі уақыт ішінде ақынның қырықтан астам кітабы басылды. Орыс және батыс классиктерінің, сондай-ақ туысқан республикалар....

Саған деген көңілдегі күй – үнім,
Сағынышым, сан мың мақам иірім.
Таңғажайып тағдырың бар,
Тесіктас – Сенсің менің ең алғашқы биігім!

Әппақ үміт алып-ұшып асыға,
Арманымды қашап жаздым тасыңа.
Бар әлемді көріп тұрмын....

Сарғайып саган келдім, Арқат ауылым,
(Сағынса жыр арнайтын салты атамның).
Тұп-тұнық кәусарыңнан қанып ішіп,
Шерімді шемен болған тарқатармын.

Жатырқап мені неге тұр мынау бақ,
Көңілін көбелек жүр....

Керме иық далам, келем көсіліп,
Аяғым асты көк шалғын.
Төсіңнен текті өлең көшіріп,
Батыр бабамды еске алдым.

Көгімде менің қалықтап ұшқан,
Кереге қанат – қыран құс.
Шетінен – Шешен....

Ауыл. Түнді жамылып ап,
Түгел тылсым көшке еретін.
...Біздің үйдің шамы бірақ,
Бәрінен де кеш сөнетін.

Ай көңілге нұрын сеуіп,
Қиял құштық үйге сыймай.
Кеш батса да жүруші....

Бұл өмір қысқа, құстың тұмсығындай,
Жастығың жара бермес бүршік ыңғай.
Өкініп өткен күнге өксігенмен,
Жуарсың көңіліңнің кіршігін қай?

Бұл өмір – ойнап жүріп от басулар.
Кездейсоқ кездесулер, қоштасулар.
Таусылған тағдырларды....