Жылылықтан жаралған
Құшағы оның –таң мекен.
Менің айдай анамнан
Асқан сұлу бар ма екен?

Мейірім – нұр төгілген
Күн көзіндей....

Домалап, домалап келедi
даланың жел қуған қаңбағы.
қалды артта төбе, ой белеңi,
мақсаты белгiсiз алдағы.

Жынды жел — қаңбақтың құдайы,
тiл қатпай, ырқына......

Балдыраған балғын балалар,
Мойнына қызыл байлаған.
Майысып сұлу мәуесі,
Түрлерің гүлдей жайнаған.
Мектеп боп ынтық — әуесі,
Жасынан білім ойлаған.
Айналам сендей......

Қыпшақтардың ой-хой құба жондары-ай,
Жер тарпыған тұлпарын айт, тұлпарын!
Шарайнадай сауырына қомдап ай,
Арғымақ жүр
Көк шалғынға-көк кілемге
Сүртіп мүйіз ұлтанын.
Берші менің тақымыма біреуін,
Жеті қиян жер.....

Ойласаң өткен күнді айтады жыр,
Тыңдасаң естіледі бір терең сыр,
Ой өліп, өмір сөніп, көп соғылған,
Суреті өткендердің алдымда тұр.
Толқыны бұл өмірдің талайды ұрған,
Көп жанды алдап соғып......

Өлеңнен бұлақ ағызған,
Түрінен тұр туғызған,
Ақыннан-ақын Абайға,
Ұлы халқың ардақтап,
Тарихи белгі тұр сақтап,
Мың сан жылға......

Кәрі Алтайдың жонынан кен атады,
Дабылымен еңбекті оятады,
Алтын атқан Алтайдың өрі-қыры,
Жігерімді масатпен қайнатады.
Алтын, күміс.....

Октябрьдің екпіні
Солқылдатып соққанда,
Қазандағы дауылдан
Қара бұлтты қақ жарған,
Нажағайдың.....

Жастарым еңбекші елдің болатысың,
Сүзілген жібек баулы қанатысың,
Қар жауып, ыстық, аяз көрсеңдағы,
Құлпырып өңі түспес.....

Жастар да албырт жүрек қыран көзді,
Сезімді, көңілі зерек, өткір сөзді.
Ұстазым ұлы көсем арқасында,
Аспандап абыройдың.....