Оң жыл оқып бір сыныпта жүрген ек,

Сабақ үсті әзілдесіп күлген ек.

Жүрек сырын жеткізе алмай қыздарға,

Ғашықтықтың хатын....

Әке сенің даусың алыс барады,
Өмір өзен бір қыл бойымен қарады.
Өзіңмен көктемді ала кеттің,
Жұпар иісің күн шуағымен тарады.

Әке Әкетай Әкешім,
Әлі есімде айтқан....

Көңілім ұмытқанмен,жүрегім сағынады
Шырқап жатыр жүректің тағы әні
Көңілім басқа жаққа бағынғанмен
Жүрегім тек өзіңе....

Жаңа жылды қарсы алдың,
Мініп алып күймеге.
Мен де бүгін ән салдым,
Араластым биге де.

Оралдың өлкеме,
Жаңа жыл армысың.
Оранды ақ көрпеге,
Асқар тау, қарлы шың.

Тәуелсіздік басыма берген бағам
Байланысты оны мен болашағым
Қарасам жиырма жеті жыл содан бері
Өмәрдай сырғып өткен кірпік қағым

Мың шүкір бостандыққа жеткеніме
Мақтанам әрбір күнім....

Қыс - ертегі оқиғаларының уақыты. Бұл жаңа үміттер, жаңа ұмтылыстар, жаңа армандар уақыты. Жылдың осы уақытында бәрі керемет! Тіпті қатты аяздар да жақсы, өйткені олар туған үйінің жылуы мен жайлылығын сүюге және бағалауға үйретеді. Ақындар, әсіресе, алғашқы қар жауғанда шабыттанады дейді.

Ағайын жақын тату болған туыстар,

Ондай жерде берекелі ырыс бар.

Ағасы бар адамның – жағасы бар,

Жақсы інісі бар адамда – туыс бар.

Шаттығыңды күліп тұрған Күн деймін,
Жоқ күніңді жұлдызы өлген Түн деймін.
Сені аяйтын Мен бар екем жалғанда,
Мені аяйтын кім бар еді, білмеймін...

Енді ешқашан жығылмас ем, сүйесең.
Жанарыма жалғыз.....

‎Өкпелі шығар көбелек күзге,

‎Мезгілден бұрын қар түсті алаңға.

‎Театр көріп не керек бізге?

‎Адамның бәрі әртіс заманда.

‎Сахнам-өмір ән салып өтем,

‎Көңілге қашан ғажап тұнады?

‎Жыр жазып неге....

Махаббат. Шырқадым мен тылсым әнді.
Мен біреуге роза гүлін бердім，
Саусағымда сол гүлдің иісі қалды.....