Сүлеймен Баязитов | Ат
Павлодардың көдесін текке таптаман,
Базар кезіп Гробнодан Тысаға аттанам.
Келген жұртты алдау үшін ойнадым,
Уыс толы олжа таппай қоймадым.
Әткеншектер көздің жауын алатындай айнала
Көңіліңді аулар еді жай ғана,
Қырдан келген табындардың ішінен
Аузын ашып ат таңдадым тісінен,
Аумалы бақ мағандағы бұйырды.
Ат алдым базардан аңдарсың күйімді,
Қалдырмас ол мені, сірә, алыс-жақын жолда ол.
Атыластай құлпырған қара түсті сәйгүлік енді
Маған жолдас ол. .....
Әңгімелер